MASJID NABAWI
(Bahasa Arab: المسجد النبوي al-Masjid al-Nabawīy) atau Masjid Nabi merupakan masjid kedua paling suci mengikut kepercayaan umat Islam. Di sini juga terdapat Makam Rasullullah S.A.W. Masjidil Haram merupakan masjid paling suci dan Masjid Al Aqsa merupakan masjid ketiga paling suci dalam Islam.
Masjid ini asalnya dibina sendiri oleh Rasullullah sendiri, bersebelahan dengan rumah yang baginda diami selepas peristiwa Hijrah pada tahun 622 Masihi. Masjid pertama yang didirikan oleh Rasullullah semasa peristiwa Hijrah ialah Masjid Quba.
Masjid ini asalnya dibina sendiri oleh Rasullullah sendiri, bersebelahan dengan rumah yang baginda diami selepas peristiwa Hijrah pada tahun 622 Masihi. Masjid pertama yang didirikan oleh Rasullullah semasa peristiwa Hijrah ialah Masjid Quba.
Menara masjid
Ketika zaman Rasulullah SAW dan Khalifah Ar-Rasyidin, Masjid Nabawi tidaklah memiliki sebarang bentuk menara. Orang yang pertama sekali membina menara Masjid Nabawi ialah Umar bin Abdul Aziz pada tahun 93 Hijrah, iaitu dengan mendirikan empat menara masjid yang berketinggian lebih kurang 27.5 meter pada empat sudut. Kemudian diikuti Qaitbay dengan membangunkan menara kelima di Babur Rahmah. Kelima-lima menara Masjid Nabawi ini terus dipertahankan sehinggalah tiga buah menaranya diruntuhkan untuk memberi laluan kepada projek Perluasan Saudi Pertama. Kemudiannya tiga menara yang diruntuhkan telah diganti dengan dua buah menara baru setinggi 72 meter. Lalu pada Projek Perluasan Saudi Kedua ditambah lagi dengan 6 buah menara Masjid yang setiap satunya berketinggian 104 meter, tinggi hilal
6 meter dan beratnya mencecah 4.5 tan. Sehingga kini Masjid Nabawi mempunyai 10 buah menara masjid. Perlu juga diketahui bahawa tinggi menara Masjid utama ialah 44.53 meter, sedangkan menara di Pintu Salam (Babus Salam) adalah setinggi 38.85 meter.
Mari Kita Mengenal Para Imam Masjidil Haram
Perhatian setiap muslim tertuju kepada dua tanah haram (suci) Makkah dan Madinah, tidak ketinggalan juga terhadap para imamnya. Mereka memiliki popularitas dan kedudukan yang mulia di hati kaum muslimin. Kerana banyaknya pembaca yang bertanya tentang mereka, maka dengan senang hati kami suguhkan biodata ringkas tentang imam-imam tersebut.
1. Syaikh DR. Su’ud bin Ibrahim as-Syuraim
Lahir pada tahun 1386 H, di Saqra’ Riyadh.
Beliau kuliah pada fakultas Ushuluddin di Jami’ah al-Imam Muhammad bin Su’ud al-Islamiyah. Lulus pada tahun 1409 H, kemudian melanjutkan pendidikannya di Ma’had ‘Ali untuk para hakim, hingga beliau mendapatkan gelar Magister pada tahun 1413 H.
Pekerjaan beliau, bekas hakim, pengajar di Masjidil Haram, Dekan fakultas Syari’ah di Jami’ah Ummul Qura’ Makkah.
Tahun penentuan beliau sebagai Imam di Masjidil Haram adalah tahun 1414 H.
Beliau memiliki sejumlah besar onta, yang beliau habiskan sebahagian waktu dengannya.
Beliau memberikan perhatian besar dalam mensyarah kitab Tauhid di Masjidil Haram.
Beliau terkenal dengan syair dan kalimat-kalimat yang lembut yang menyentuh.
Diantara karya tulis beliau adalah al-Syamil fil Khathib wal-Khuthbah, sudah diterjemah ke dalam bahasa Indonesia dan diedit oleh Ustadz Agus Hasan Bashori (pimred Qiblati) dengan judul Ensiklopedi Khuthbah atau panduan khathib, atas izin beliau oleh penerbit Darus sunnah Jakarta.
2. Syaikh DR. Shalih bin Abdillah Alu Humaid
Lahir pada tahun 1369 H di Buraidah.
Beliau mengambil gelar doktor pada bidang Fiqih dan Ushulnya pada tahun 1402 H.
Profesi beliau adalah Ketua Majlis Syura, dan anggota Haiah Kibarul Ulama.
Beliau ditetapkan sebagai Imam Masjidil Haram pada 1 Muharram 1404 H.
Beliau mengimami sekali dalam sebulan, yaitu untuk shalat Subuh. Sedangkan sebagian besar waktunya beliau habiskan di Riyadh untuk urusan tanggung jawab terhadap Majlis Syura. Beliau datang sekali sebulan untuk khutbah Juma’at.
Beliau memberikan perhatian besar terhadap tafsir al-Qur’an al-Karim.
3. Syaikh DR. Shalih bin Muhammad Alu Thalib
Beliau lahir pada tahun 1393 H di Riyadh.
Beliau ditetapkan sebagai Imam Masjidil Haram pada tahun 1423 H.
Beliau bekerja sebagai Qadhi di Pengadilan Tinggi Makkah. Beliau sangat cakap dalam pekerjaan beliau sebagai hakim dan teguh saat memberikan keputusan.
4. Syaikh DR. Usamah bin ‘Abdillah Khayyath
Beliau lahir pada tahun 1375 H di Makkah al-Mukarramah.
Syaikh Usamah mendapatkan ijazah sanad dalam meriwayatkan kutubus sunnah dan seluruh kitab induk hadits lainnya.
Beliau belajar di Makkah dan lulus dari Fakultas Kitab dan Sunnah pada tahun 1396 dengan predikat cumlaude dan menduduki peringkat pertama.
Profesi beliau adalah pengajar di Masjidil Haram, mantan Anggota Majlis Syura, di Fakultas Syari’ah Jami’ah Ummul Qura’.
Beliau ditetapkan sebagai imam Masjidil Haram pada tahun 1418 H.
Beliau dikenal dengan gaya bahasa penyampaian yang kuat, yang mampu menggetarkan hati. Beliau adalah satu-satunya imam masjid yang ayahandanya adalah seorang imam dan khatib masjidil Haram. Dan ayahanda beliau tergolong Imam Masjidil Haram yang paling terkenal di akhir-akhir ini.
5. Syaikh DR, Abdurrahman bin ‘Abdil ‘Aziz as-Sudais
Syekh Sudais lahir pada tahun 1382 di Riyadh. Dia menjadi Hafidzul Qur’an pada usia 12 tahun, di masjid kota Riyadh yang dikepalai oleh Syaikh Abdul Rahman al-Faryan. Beliau juga diambil oleh Syaikh Muhammed Ali Hussan and Syaikh Muhammed Abdul Majid Zakir untuk menerima berbagai beasiswa.
Syaikh Abdul Rahman tumbuh di Riyadh beliau mencapai pendidikan dasar ‘Mathna bin Hartha’ semacam akademi ilmu pengetahuan. Di sana beliau belajar di bawah berbagai macam beasiswa termasuk dari Syaikh Abdullah Munaif and Syaikh Abdullah bin Abdul Rahman al Tuwayjiri. Dr. Abdul Rahman lulus dari akademi ini dengan predikat “Excellent” tahun 1399H dan melanjutkan ke Fakultas Syari’ah. Setelah itu beliau menjadi Imam dan Khotib di Masjid Syaikh al-Allam Abdul Razzaq Afifi. Beliau juga mulai mengajar di Akademi Imam al-Dawa Al-Almy.
Pada tahun 1404 beliau ditunjuk sebagai Imam dan Khotib Masjid al-Haram, Makkah. Di sana pertama kalinya beliau menjadi imam pada sholat Ashr tanggal 22 Sya’ban 1404H (22 Agustus 1404H). Khutbah pertama pada hari kelima belas bulan Ramadhan 1404H (15 September 1404H). Dalam tahun yang sama, Dr. Abdul Rahman mendapat gelar Master Degree, dengan predikat “Excellent” dari Universitas Syari’ah Imam Muhammad bin Saud. Beliau dilimpahi wewenang untuk menjadi guru asisten di Universitas terkemuka Ummul Qura’, Makkah, di mana beliau mendapatkan gelar Doktornya, dan lagi-lagi lulus dengan predikat “Excellent” pada tahun 1416H. Beliau ditunjuk menjadi Dosen Fakultas Syari’ah di Universitas Ummul Qura’.
Dan beliau ditetapkan sebagai Imam Masjidil Haram pada tahun 1404 H saat umur beliau 22 tahun.
6. Syaikh Mahir bin Hamd al-Mu’aiqili
Beliau dilahirkan al-Madinah al-Munawwaroh. Beliau habiskan usianya di Madinah, kemudian beberapa tahun yang lalu pindah ke Makkah al-Mukarramah sebagai pengajar di Sekolah Menengah.
Beliau diangkat sebagai Imam Masjidil Haram pada tahun 1428 H, yang sebelumnya beliau adalah Imam Masjid Nabawi pada tahun 1427 H.
7. Syaikh Muhammad bin ‘Abdillah as-Subayyil
Beliau lahir pada tahun 1345 H, di Qashim.
Beliau adalah anggota Kibarul Ulama, dan anggota al-Majma’ al-Fiqhi.
Beliau adalah mantan Ketua Umum Urusan Masjidil Haram Makkah dan Madinah juga anggota Haiah Kibarul Ulama.
Beliau diangkat sebagai Imam Masjidil Haram pada tahun 1385 H.
Mulai tahun ini, beliau tidak mungkin mengimami di Masjidil Haram karena usia beliau yang sudah lanjut, juga karena kondisi kesehatan beliau. Mudah-mudahan Allah I menyembuhkan beliau. Sudah bertahun-tahun beliau mengimami shalat ‘Isya’. Beliau tergolong Imam Masjidil Haram dan Masjid Nabawi yang paling lama.
8. Syaikh ‘Abdullah bin ‘Awad al-Juhani
Beliau lahir pada 1396 H di Madinah.
Beliau belajar di Fakultas al-Qur’anul Karim di Jami’ah Islamiyah.
Beliau termasuk yang dimuliakan oleh Allah I sebagai imam dari keempat masjid yang memiliki kedudukan terbesar di hati kaum Muslimin, yaitu Masjidil Haram, Masjid Nabawi, Masjid Quba’ dan Masjid Qiblatain.
Beliau sekarang adalah Mahasiswa S2 di Ummul Qura’. Pada usia 16 tahun beliau telah mengikuti lomba hafal Qur’an di Makkah dan memperoleh peringkat pertama.
Dalam hal membaca al-Qur’an beliau telah diijazahi oleh para ulama Qiraah yang bertaraf Internasional yang terkenal di antaranya adalah: Syaikh az-Ziyat j , Syaikh Ibrahim al-Akhdhor Ulama ahli Qur’an di Masjidil Haram, dan DR. ‘Ali al-Khudzaifi, Imam Masjid Nabawi di Madinah.
9. Syaikh DR. Khalid al-Ghamidi
Lahir pada tahun 1388 H di Makkah.
Ditetapkan sebagai Imam Masjidil Haram pada bulan Dzul Hijjah tahun 1428 H, hanya saja beliau tidak mulai mengimami kecuali pada bulan Muharram tahun ini (1429 H).
Beliau meraih gelar Magister dan doktoral dalam bidang tafsir di Jami’ah Ummul Qura’.
10. Syaikh DR. Faishal Ghazawi
Lahir pada tahun 1388 H di Makkah al-Mukarromah.
Ditetapkan sebagai Imam Masjidil Haram pada bulan Dzul Qa’dah 1428 H. Hanya saja beliau tidak mulai mengimami shalat kecuali bulan Muharram tahun ini.
Beliau meraih gelar Magister dan doktoral di Jami’ah Ummul Qura’.
Saat ini beliau bekerja di Fakultas Qiraah di Universitas yang sama.
Dengan demikian, jumlah imam masjidil Haram adalah sepuluh orang. Masing-masing imam memiliki imam cadangan yang siap mengganti saat imam tersebut berhalangan hadir.
Masing-masing Imam mendapatkan santunan bulanan sekitar 10 ribu riyal, dan ini bukanlah termasuk gaji pokok, namun ini hanyalah gaji tambahan, karena masing-masing imam memiliki pekerjaan tetap di berbagai Universitas dengan gaji yang lebih besar dari gaji sebagai Imam.
Inilah sekelumit biografi singkat tentang orang-orang yang mencurahkan jiwa dan kesungguhan mereka demi melayani agama ini. Mudah-mudahan Allah I membalas mereka dengan sebaik-baik balasan, dan mudah-mudahan Allah I menjadikan kita dan mereka termasuk orang-orang yang beruntung dengan keridhaan-Nya.
Sumber: Majalah Qiblati Edisi 7-9 tahun III
Sumber: Majalah Qiblati Edisi 7-9 tahun III
MASJID NEGARA
MASJID NEGARA Malaysia
terletak di Kuala Lumpur . Dibina antara 1963 dan 27 Ogos 1965 , Masjid Negara
merupakan lambang keagungan Islam sebagai agama rasmi di Malaysia . Ia boleh
menampung seramai 15,000 orang jemaah.
LOKASI
Terletak di kawasan
strategik Pusat Bandaraya Kuala Lumpur, Masjid Negara terletak bersebelahan
Stesen Keretapi Malaysia , Bangunan Daya Bumi , Pos Besar Malaysia , Muzium
Kesenian Islam , Taman Burung Kuala Lumpur dan berdekatan Taman Tasik Perdana .
Kawasan Masjid Negara seluas 13 ekar dan bangunan utamanya memenuhi lebih kurang
3 ekar. Seluruh kawasan masjid di kelilingi sebahagiannya oleh tembok konkrit
dan sebahagiannya lagi oleh pagar berhias. Semuanya terdapat tujuh buah pintu
masuk.Kemudahan untuk pelancong bukan islam juga disediakan seperti tandas awam
Dewan Bandaraya Kuala Lumpur yang terletak berdekatan pintu masuk khusus
pelancong luar dan dalam negara.
Sebelum terbinanya Masjid
Shah Alam, Masjid Negara merupakan salah sebuah masjid yang paling moden di Asia
Tenggara. Ia terletak di kawasan seluas 13 ekar, bertentangan pula dengan
Perhentian Keretapi Kuala Lumpur. Pembinaan Masjid Negara ini melambangkan
semangat perpaduan dan toleransi. Ia direka bentuk oleh orang berketurunan
Melayu, dibina oleh orang berketurunan Cina dan India dan dibiayai oleh
sumbangan masyarakat Islam, Kristian, Buddha dan Hindu.
Reka bentuk dan
penyeliaan bangunan ini telah dilakukan oleh para arkitek Bahagian Reka Bentuk
dan Penyelidikan, Jabatan Kerja Raya Persekutuan. Mereka mengambil masa selama
tiga tahun untuk menyiapkannya. Sebelum memulakan kerja merekabentuk Masjid
Negara ini, arkitek utamanya, Baharuddin Abu Kassim mengkaji masjid-masjid di
India, Pakistan, Iran, Turki, Arab Saudi, Republik Arab Bersatu dan
Sepanyol.
Sekali pandang, menaranya
berukuran 245 kaki tinggi kelihatan seperti sebuah roket. Bentuknya seperti
sekaki payung yang kuncup manakala bumbungnya kelihatan seperti sekaki payung
yang kembang. Bangunan berharga RM10 juta ini meliputi kawasan seluas lima ekar.
Ia mengandungi sebuah dewan sembahyang seluas 22,500 kaki persegi, dewan
persidangan, permakaman, perpustakaan, pejabat, halaman, menara, bilik diraja
dan sebuah bilik imam. Permakaman untuk tujuh pahlawan negara terletak di
bahagian barat. Turut disediakan ialah bilik radio dan televisyen berhawa dingin
yang terletak di galeri dewan sembahyang.
Terdapat tiga buah pintu
besar dan sebuah pintu khas bagi kegunaan diraja. Di tingkat bawah ruang depan
terdapat beberapa buah bilik untuk berwuduk, bilik mandi, tempat menyimpan kasut
dan bilik berehat bagi mereka yang datang dari luar Kuala Lumpur. Sebelum sampai
ke dewan sembahyang di tingkat pertama terdapat sebuah halaman besar. Di
bahagian tengah halaman ini terdapat 48 kaki payung konkrit manakala di rusuknya
pula terdapat kolam-kolam beserta beberapa buah pancuran.
Dewan sembahyang itu
bertembok konkrit tetulang dan dilekapkan dengan batu marmar Itali. Terdapat
sembilan buah pintu lorot aluminium di sepanjang tiga bahagian tembok berkenaan.
Beberapa potong ayat al-Quran ditulis melintangi tembok di atas pintu bahagian
dalam dewan sembahyang itu. Tulisan berukuran dua kaki tinggi diadun dengan
mozek keemasan dan kebiruan yang berkilat. Bumbungnya yang beropol itu
menyinarkan cahaya merah mawar, disulami pula di tengah-tengahnya oleh terawang
kekisi terrazzo di sepanjang galeri. Bumbung konkritnya berbentuk payung kembang
dan dihiasi dengan mozek kaca dan emas putih.
Bumbung yang berukuran 84
kaki tinggi itu mempunyai garis pusat sepanjang 200 kaki dan disokong oleh 16
buah batang tiang yang ukuran garis pusatnya sepanjang 3 kaki. Tiang-tiang itu
diturap dengan terrazzo. Di tengah-tengah bumbung itu terdapat sebuah aluminium
yang diukir dengan ayat al-Quran – seperti replika kubah Masjid Biru di
Istanbul,Turki. Dahulu bentuk mihrabnya berbentuk bersegi seperti pintu tetapi
telah diubah suai melengkung seperti gerbang. Mihrab ini bertatahkan ayat-ayat
al-Quran dalam seni khat Morocco. Muka tembok yang mengelilingi mihrab ini
diubah suai mengikut seni bina Morocco. Mimbar, tempat imam berkhutbah pula
terletak di sebelah kanan mihrab. Mimbar yang berbentuk seperti beranda ini
dibina daripada kayu.
Menganjung dari
keempat-empat bahagian tembok itu pula terletak sebuah galeri untuk kaum wanita
dan para pelawat yang ingin melihat bahagian dalam dewan sembahyang tersebut.
Bahagian dalam galeri itu dihiasi oleh kekisi yang awan laratnya jelas
menunjukkan kebudayaan Islam dan menyerupai pula awan larat yang terdapat di
Masjid Taj Mahal dan Patehphur Sikri di India. Bahagian luarnya diturap dengan
kekisi terrazzo. Kesembilan-sembilan buah pintu dan kekisi galeri membawa cahaya
matahari ke dalam dewan sembahyang itu di samping lampu-lampu berhias,
lampu-lampu tersembunyi di roset aluminium di bumbung serta 16 buah tepak lampu
(chandelier) kurniaan raja-raja, gabenor-gabenor dan bekas Yang Di Pertua Negara
Singapura.
Dewan sembahyang itu
dapat memuatkan 3,000 jemaah dan berupaya menampung 5,000 orang lagi di beranda
yang terdapat di ketiga-tiga rusuk bahagian dewan itu. Beranda itu terlindung
dari luar oleh tirai kekisi dari aluminium dengan terawangnya berawan larat
Islam asli. Lantainya dibina daripada kepingan terrazo manakala bumbungnya pula
dibina daripada konkrit serta mempunyai beberapa kubah kubah kecil yang dibina
daripada mozek biru. Di sebelah barat komplek itu terdapat dewan persidangan.
Perkara yang menarik ialah bumbung konkritnya yang berombak-ombak. Dewan ini
bertiraikan kekisi terrazo di luarnya. Dewan yang berhawa dingin ini dapat
memuatkan 500 orang wakil persidangan keagamaan. Di sini juga terdapat sebuah
perpustakaan.
Hasrat untuk membina
masjid ini timbul sebulan sebelum hari kemerdekaan. Sebuah majlis yang dahulunya
dikenali sebagai Majlis Kerja Persekutuan memutuskan untuk mendirikan sebuah
masjid sebagai tanda penghargaan kepada bekas Perdana Menteri, Tunku Abdul
Rahman Putra Al-Haj, terhadap jasa-jasanya kepada rakyat. Selepas mencapai
kemerdekaan, Majlis Raja-Raja memperkenankan projek tersebut. Bagaimanapun,
Tunku tidak mahu masjid dinamakan sempena namanya, tetapi sebaliknya
mencadangkan ia dinamakan “Masjid Negara”.
SENARAI IMAM BESAR
SEJAK 1965
- Haji Ghazali Abdullah (1965)
- Hj. Mohd Salleh Hassan Farid
- Datuk Sheikh Abdul Mohsein Hj. Salleh (1974-1975)
- Dato' Hj. Ahmad Shahir Haji Daud (1975-1980)
- Dato' Hj. Hassan Din al-Hafiz (memangku Imam Besar 1981-1983)
- Dato' Hj. Ahmad Shahir Haji Daud (1984-1992)
- Haji Arifin Harun (1992-1993)
- Haji Taib Azamudden Md. Taib (1993-1999)
- Haji A. Jalil bin Sindring @ Perangreng (memangku Imam Besar (1999-Sep. 2001)
- Haji Wan Halim bin Wan Harun (2001-2004)
- Dato' Haji Kamaruddin bin Hj Zakaria (2005-2006)
- Tan Sri Syaikh Hj. Ismail bin Hj. Muhammad (februari 2007-kini)
Masjid Sultan Abdul Aziz Shah, Shah Alam
- Merupakan masjid terbesar dan terunggul di Malaysia dan di Asia Tenggara. Masjid berkubah biru ini dibina di atas kawasan seluas 14.6 hektar di pusat bandar Shah Alam.
- Masjid yang juga dikenali sebagai "masjid biru" di kalangan pelancong ini, mempunyai ciri-ciri senibina yang menarik dengan hiasan dalamannya yang menakjubkan.
- Masjid ini berdiri megah dengan lanskapnya yang indah dan terletak di sebahagian Tasik Shah Alam iaitu Tasik Raja Lumu yang memisahkan Masjid ini dengan Pusat Sivik Shah Alam.
- Masjid Negeri ini melambangkan kebesaran Islam dan kepentingan agama sebagai agama rasmi di Malaysia. Ia boleh memuatkan 16,000 jemaah pada satu masa dengan kemudahan-kemudahan seperti dewan kuliah, dewan seminar, perpustakaan, kelas-kelas bimbingan agama serta sebuah dewan yang luas untuk upacara akad nikah serta ruang mengambil wuduk yang canggih.
Masjid-masjid di Malaysia.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan